Sensizliği Soluyorum

Hani gözlerini kaparsýn ya
O çok sevdiðin gözlerinin önüne gelir
Uzanýp tutmak istersin ellerini
Tutamaz eriþemezsin
Kayýp gider ellerinin arasýndan usulca .

Kaybolursun zaman tünelinde
Bulamazsýn yolunu labirentlerde
Bir çýkýþ yolu ararsýn
Nereye gittiðini bilmeden sessizce .

Ýçinde hep bir þüpheyle yaþarsýn
Tedirgin eder bu durum seni
Yokluðuna bir türlü alýþamazsýn
Zaman geçtikçe
Ölümle eþdeðer olduðunu anlarsýn .

Verdiði tahribat aðýr olur
Kaldýramazsýn üzerindeki enkazý
Söyle
Acýlara ne kadar dayanýr yüreðin .


Þimdi hüznün baþladýðý yerdeyim
Bir sesleniþ bir nida arýyorum
Elinden tutamadýðým sevdam nerdesin
Sensiz kýyýlarým boþ
Düþlerim mavi deðil
Pembe rüyalar görmüyorum artýk .

Gidiþinle çok þey deðiþti
Deðiþmeyen bir tek sen varsýn
Gözlerimin daldýðý yerden gülümsüyorsun
Elimde deðil tutamýyorum gözyaþlarýmý
Mutlu olduðum anlar o kadar az ki
Issýz sokaklarda arýyor gözlerim seni .

Hasret kaldým kokuna
Sevgi dolu bakýþlarýný özledim
Buselerine yabancýyým þimdi
Nasýlým diye sorma
Tatsýz tuzsuz bir yaþam iþte
Sensizliði soluyorum her yeni günde .

Sana hiç kýyamaz
Bir çocuk gibi titrerdim üzerine
O yüzden mi kýymetim olmadý sende
Kim bilir
Belki de sen haklýydýn
Seni sevdiðimi söylemeyip yaþatmalýydým içimde
Kozasýndan çýkan bir kelebek gibi sessizce ...






Refik
16 . 02 . 2019
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: