yine birgun batýmý,yine ben ve golgem gunese baktýgýmda kendimi goruyorum bu hayatta yalnýz ve batmakta olan kendimi karsýmdaki denizler kadar sakin ve bir o kadarda huzurlu olmak isterdim sen oldukten sonra;gokyuzu kadar bos olamk yerine kim bilir belki de hayatýn kendisi gokyuzu bos ve anlamsýz daglar sensiz gecen birgun kadar uzun ve ben bu gunde bir saniye sensiz gunlerim cok karaydý gunes bile aydýnlatamadý bu gunleri havada ucan kuslar kadar ozgurdum ama sen gidince,oltaya takýlan bir balýk gibi umutsuz belki de caresiz olumden korkardým sen gitmeden once ki simdi intihar edecegim sensizligi dusune dusune...
Sosyal Medyada Paylaşın:
PoLiNoM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.