RABBİNE ÖZLEMİN...
Yasýný azat eden bir þiir kadar salkým saçak,
Ýhbar ettiðim duygularýn doðasýnda
Kesif bir yalnýzlýðýn esir düþtüðü sancak
Aklýna mukayyet olsan da ne çare?
Bata çýka yürüdüðün yoldan mý çýkacaksýn
Kendince ve sakilce ihanet ettiðin nefsine
Uzanan ellerin de bereketiyle
Elbet ihya edeceksin bilinmezin tefekküründe
Ýnfilak eden bir þiir kadar kayýtsýz kalacaðýn
Ne malum?
Ya da sancaðýný kaybetmeden hürriyetin
Sevgiyi andýðýn her fasýlada
Elbet kýracaksýn zincirlerini
Ýçine düþtüðün ne hortum ne de zalim bir terane:
Aslýna ihanet etmeden gerçeklerin
Büründüðün asalet
Ve incelikli doðasý hakkaniyetin.
Merhametin safýnda kabul görmüþlüðün de elbet
Vardýr bir hesabý:
Hele ki nazire ettiðin sadece kimliðinde
Doðan güneþin saçtýðý ýþýkla
Karanlýðý delip geçen hüviyetinle
Geçtiðin mücbir yollardan
Irak olsun diye kaza ve bela
Ettiðin dualarda andýðýn kadar
Anýldýðýn elbet yüreðin itirafý.
Bir resimde asýlý yüzün;
Yüzünde varsýn asýl kalsýn hüzün:
Nasýl ki Yaratan en çok sevdiðini anar
Yine sensen o hüzünlü kalbin sahibi:
Ne eþrafýn dayatmasý
Ne yalanlarýn inkârý alýkoyar seni yolundan.
Hele ki içinde yanan ateþin saçtýðý sýcaklýk
Deðil mi ki inancýnýn enginliði?
Aþka sadýk bir fani ve gerçeklerin de peþinde
Ar bildiðin her söze geçer elbette sözü
Ýlahi Adaletin mucizevî dokusunda
Bir ilham, bir ilhan
Aþkýn kýyamýnda hâsýl olan o nüfus:
Göðün katmanlarýnda açar yürekler
Þehla bülbüllerin nefesinde
Anarsýn gerçeði ve sevgiyi
Elbette tekelinde özün sözün kayýtlý
Her anda saklý hâsýlasý ömrün
Dünlük nizamda günlük isyanla
Ettiðin tövbedir seni kurtaracak olan.
Huda’sý evrenin ve benliðinin;
Geçtiðin yollarýnda her hutbenin
Bir de mahþeri yakýn kýlan deðil mi ki,
Rabbine özlemin?
Paye vermezsen kine, nefrete:
Asil dokunuþunda kürek kemiðinin arasýnda
Her nefes, her heves nasýl ki vuku bulacak inancýnla…
Terbiye ettiðin nefsinden alsýn hýrsýný evren
Varsýn yeknesak bilinsin varlýðýn
Hatta yok sayýldýðýn her zerrenle
Sen nasýl ki sapmadan yolundan
Kulluk vasfýn ve vazifen;
Aþký andýðýn dolu dolu her an:
Geç kalmadan bil ve tut içindeki iklimi sýký sýký
Mevsimlerden geçerken
Yeter ki geçme kendinden
Ya da varsýn geç geçebildiðin kadar
Hele ki kendinle ve evrenle uzlaþtýðýn kadarsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.