Sýkýcý bir gündü, efkar daðýttým sokaklarda, uzandým sahile, ufka baktým banklarda, ne denizin mavisi, ne meltemin esintisi, ne de yakamozlarýn pýrýltýsý, susturmadý,susturamadý, yüreðimdeki sýkýntýyý,
sonra ;
bir dost yaklaþtý yanýma, anlamýþtý,bir bakmada halimden, nedir dedi,üzüntün okunuyor yüzünden, boþtu sol yaným, kimse yoktu, çöktü yanýma, sormadan, o sordu, ben cevap verdim, döktüm yüreðimde neyim varsa, biraz olsun dindi acým, iyi ki gelmiþti,dosttum, iyi ki de gelmiþti, dosttu ne de olsa, huzur buldu yüreðim de , iyi ki ona rahatladým, bunalacaktým yoksa;
A.Yüksel Þanlýer
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.