Bu Sabah

Bu Sabah

Gönül afakýmý sardý bir duman,
Yüreðim boranlar besleyen umman,
Geceye bel verdi geçmeyen zaman
Ayrýlýk acýsý daðlar bu sabah.

Akmayan zamana boþalýr derdim.
Ýsyana müptela, mücrimim kendim.
Kararým bozulur, yýkýlýr bendim.
Sine-i sad-parem aðlar bu sabah.

Derd-i gam gelirde bulur bu kulu,
Avare gezinir, zay olur yolu.
Yaðmuru beklerken gelince dolu,
Ümidin Mevla ya baðlar bu sabah.

Halden hale girer rengi karýþýr,
Gün gelir melekle boy boy yarýþýr,
Dönerde seyrandan nefs-le barýþýr.
Kaynar gönül köþkü çaðlar bu sabah.

Kat eder mesafe eriþir göðe,
Ýsmini nakþeder yer ile göðe,
Bir dost bulmaz ise kendine göre,
Yetime dönüþür þahlar bu sabah.

Atila Yalçýnkaya



Sosyal Medyada Paylaşın: