EY İSTANBUL

Ben çoktan, çoktan alýþtým,
Acýlarý ümide katýk etmeye.
Kendimi savaþa hazýrladým,
Yeminliyim pes etmemeye.

Bir gün kýracaðým o kuru inadýný,
Çaresiz bakacaksýn gözlerime.
Keseceðim hayat damarlarýný,
Kapanacaksýn elbet dizlerime.

Kýrmaya gücün yetmez umutlarýmý,
Ey Ýstanbul yaz kalbine adýmý.
Mutlaka bir gün ödeyeceksin,
Çaldýðýn günlerimin farkýný.

Hayatýmda hiç eðilmedim,
Ne sana, ne de tuzaklarýna.
Elini, eteðini öpmem, öpmedim,
Dimdik ayaktayým baksana.

Sosyal Medyada Paylaşın: