AĞLAR MAYIS AYLARI

destan deðildi yaþadýðým,
ya da uzun bir roman kendi dünyasýnda
karantina altýna alýnmýþtý düþlerim.
ve yüreðim, kalplerinden þenlik havasý alýnan çocuklar gibiydi...
sessiz, üzgün, gözyaþlarý kurumuþ yanaklarýnda.
ve biz... býraksalardý,
daha çoook uzun yol alacaktýk,
ki zaman,
geceleri duvar yaptý önümüze
karanlýklardan demir parmaklýklar,
ve þah ilan etti günübirlik acýlarý baþýmýza...

yine de umutlarým kurtarýlmýþ bölgeler gibiydi,
düþünürken sessizliðimde gülüþlerini,
daðlarýn gerisinde ay gibi doðardý aydýnlýðýn,
bir mayýs ayýnda paramparça,
ve derinliklerinde ruhumun...

sessiz günaydýnlarýmýn sahibi,
ve utangaç akþamlarýmýn,
tüm bedenimi örtecekleri güne kadar
demiþtim bir keresinde…
sevdim,
sevgimde çok uzak yarýnlarý düþledim
el ele, göz göze...

oysa öyle bir kapýydý ki önümüzde duran,
ne oynatabildim yerinden,
ne de aralayabildim demir parmaklýklarý
orda, þenlik havasý yüreklerinden alýnan çocuklar gibiydim sadece
sessiz, üzgün, kederli…

þimdi salýnýr ýrmaðý doruklarýndan yüreðimin
ve hýrçýn bir þekilde vurur göðsünü çaðlayanlara,
sallanarak saða sola,
ve götürür özlemimi bir ulu denizin ortasýna...
götürür maviliðine baðýþlayarak günahlarýný...

mayýs aylarý da aðlar mý?
hele on altýsýnda ve bir akþamüstü,
boðar mý satýr aralarýný acýlara…
elbette aðlar mayýs aylarý on altýsýnda ve bir akþamüstü,
bulanýr satýr aralarý acýlara...
salýnýrken doruklarýndan ýrmaðým dipsiz çaðlayanlara,
buruþmuþ bir kâðýt gibi alýp götürür umutlarýmý bir denizin ortasýna
ve kuruyuncaya dek yataðý yanaklarýnda…
aðlar mayýs aylarý,
on altýsýnda ve bir akþamüstü...

16.05.2007

Sosyal Medyada Paylaşın: