Ed
Kalbin Zili
Gel anlaþalým seninle prenses,
Söyle gözlerime peþini býraksýn.
Ya gitmesinler peþinden ya sen gel,
Gelmediðin her an bana ýraksýn.
Ne kadar söylemesen de sevdiðini,
Gözlerinle getiriyorsun hep dile.
Farketmiyorum hiç bana geldiðini,
Kalbime giriyorsun basmadan hep Zile.
Ansýzýn bir anda çýkýyorsun karþýma,
Haberim olsa sensiz çýkardým karþýna.
Kendini bende görmen adil deðil,
Kalp tanýmadýðýný hep yalnýz karþýlar.
Al bakalým istediðin oldu mu?
Bak gör gözbebeklerim doldu mu?
Yaðan yaðmur senin eserin sevgili,
Bu yaptýðýn kalbe yaraþýr oldu mu?
O saçlarýndan sana bir yol yapayým,
Daha fazla bende gezme sevgili,
Yaþýyorken birini öldürmen çok ayýp
Gösteriyor ama vermiyorsun sevgini.
Þimdi kalk ve usulca git bu diyardan,
Hayýr gelmez sana sefil bu yar’dan.
Ne yol bilir artýk aklým ne yordam
Ölünce sen göm beni Yârim bu yolda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.