Evet gökyüzüm... Sen aðlamazsan eðer ; toprak kurak kalýr , aðaçlar kurur , yapraklar dökülür , vadilerin, nehirlerin nutku tutulur, mevsimler deðiþmeye utanýr.
Ve sen gökyüzüm eðer ki aðlarsan; Topraða kokun siner, aðaçlar canlanýr , yapraklar yeþerir, tabiat gözyaþýna kucak açar, gözyaþý bahçende; güller, papatyalar yeþerir.
Aðla gökyüzüm , aðla ki tabiat canlansýn Öyle bir aðla ki güneþ doðmaya utansýn. Eðer ki doðarsa tüm yaþlarýný kurutur, Eðer ki yaðarsan doða sevdana tutunur.
Çok sürmeyecek dökülecek yaþlarý bulutun, Seni aðlatacak her gece varlýðýný unutup. Varsýn dünya durana kadar aðlatsýn Yeter ki gökyüzüm sen gözbebeklerini diri tut.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eddai Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.