Kurşundan Ağır Kalem

Kurþuni s/aðýr zamanda havanýn
Düþürdüðüm kalemle yeniden baþlamalý
Oysa eyvah unuttuðum
Ýflâh olmaz erimez yüreðim
Çoktan yazmaya baþlamýþ beni
Köhne dünyamý sýðdýrmýþken bir bavula
Parke taþ kaldýrýmlarý yuttu Ýstanbul’un
Elimde kurþundan aðýr kalemlerle

Kaydýr yüzünü topraktan ki
Bakabilesin yapraklardan gökyüzüne
Kulaða eðilip ne yazayým deyince kalemim
Döndüm sýrtýmý kâðýda ve
Kaldýrmadan baþýmý usulca dedim ki
Ondan baþka her þeyi yaz
Hemide býçak sýrtý sözcüklerinle
Elimde kurþundan aðýr kalemlerle

En aðýrýndan bir uðraþ edindim kendime
Aðardýðýnda tan kelam evveli
Silinsin diye çapaklarý yüreklerin
Her daim sevgiye boðuyorum dünyayý
Kalemleri deli sansanýz da siz
Toplayýp yüzünüzdeki kurþuni kederi
Sarýyorum gök kuþaðýna bedelsiz
Elimde kurþundan aðýr kalemlerle

Ýkindi üstünden yürüyordu gün heceye
Yangýn kokuyor þehrimin yarýsý
Adresim soran kurþun kalemlerinizdi
Kâðýtsa sevdasý berbat barut gibi
Kara geceye dönük harabe yüreðimle
Yüzüm döndüðümde kýbleye
Kubbeye vurulup þaþýrandý yönüm
Elimde kurþundan aðýr kalemlerle


Sosyal Medyada Paylaşın: