Sözün tapusu verilmemiþ ki kimseye; Yaþayýp, ölüp, yalan söyleyip bu dünyadan giden-gidene; "Diplomam gerçekti!" desende, mezarda bile dost bulunamýyor, toprak-kurt-böcek olmaktanda kurtulunamýyor!
"Niçin doðru insan -mesela Ata’m- hep var, ölse bile gönüllerde yaþar?" Diyede sen düþünme! Ýnan yalana, yalan söyle, ol dingil, ya tekerlek, yada araba, çek yükü suç sende, dizgini bende!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.