VEDA EDERKEN
Bahar çiçek çiçek açýp da geldi
Buram buram esen ýlýk bir yeldi
Ruhlarý okþayan sýcacýk eldi
Aratmadý güzü, veda ederken
Onunda baþkaydý tadý ve tuzu
Ne çok üþütürdü dondukça buzu
Bazende bilmeden, kaçardý dozu
Neden asar yüzü, veda ederken ?
Bir kaç ayda olsa, misafir kaldý
Zamaný dolunca, mevsime daldý
Allah’ýn verdiði, nasipten aldý
Dupduruydu özü, veda ederken
Zorluk yaþatýrdý poyrazýn yeli
Soðuk yaðmur çamur, azgýndý seli
Bunalýma sokup, ederdi deli
Hiç kalmasýn gözü, veda ederken
Ýzin ver aðaçlar, çiçekler açsýn
Etrafa mis gibi, kokular saçsýn
Bahar sen her daim, baþlara taçsýn
Yeþert bayýr düzü, veda ederken
Dört mevsim baharý, emanet etti
Isýtýp güneþin, önüne itti
Ardýna bakmadan, kýþ öyle gitti
Samimiydi sözü, veda ederken
Nesrin Önem
05 02 2019
Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.