Munzurun çoþkusuyla büyüttüm içimde,
Yüreðime kök saldýn uçurum gülü,
Kanayan yaralarýma tuz,
Dikenlerinle yüreðime sýký sýký tutundun,
Bazen aðlatýp, dipsiz kuyulara atan,
Bazen umuda beyaz güvercin oldun....
Her mevsim, kara güller açan
Varlýðýnla yokluðun arasýnda kaybolan.
Hayallerimi çaldýn, umutlarýmý aldýn,
Yaðmur gibi yaðsada, acýlarým üstüne,
Sen kök saldýn yüreðime,
Pervasýzca, hoyratca baðlandýn..
Gözlerim sensizliðe aðladý,
Göz yaþlarým Munzur’a karýþtý, çaðladý
Bazen sevdama türkü, bazen acýlarýma ezgi oldun..
Sen tükenen bedenime nefes,
Soðuk gecelerde, düþlerime misafir oldun..
Ben; seninle sensizliði yaþadým,
Taþýnmaz dertleri bana býraktýn,
Sen, bendeki seni yaþattýn,
Bende ki seni mahkum ettin,
Yanlýzlýða acýlara terk ettin..
Bendeki dayanýlamzlýðý, ikimiz yerine yaþadým,
Çoðu geceler isyan ettim, aðladým
Ben herþeyi tek kiþilik yaþadým,
Senssizlik zifiri karanlýk, cehennem,
Ben sende karanlýðý yaþadým..
Artýk bittim tükendim, bak yolun sonuna geldim..
Dilim varmaz söylemeye, ürkekçe fýsýldadým,
Hoþçakal düþlerimin davetsiz misafiri,
Hoþçakal yarýnlarým, umutlarým..
Sessizce, hayallerimi, yarýnlarýmý gömdüm,
Hoþçakal yüreðimin acýsý, uçurum gülü hoþçakal..
ASMEROZ-62
GÜLÞEN P. 2-5-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.