gel,
söz yolculuðuna çýkalým seninle
söz,
yolculuk boyunca aç býrakmam harfler’imle
ama dur bi,
ilkin çýkma teklifi yapacak kadar anlam ol benim için
ol ki gözlerinden evvel nazar mazar deðmesin..
bilirsin,
hatýrana bekçi diye atayamadým kendimi
kara kaplý defterden sonra saatin de kayboldu gitti
gel,
yeþili temize çekmek için zaman yok gelecekte
çekilen her dert kutsal derler
sonunda yar gelecekse
þimdi sana layýk
bana afiyet olsun diye aþk
yirmiden sekiz çýkarýyorum hayatým
zira bu vakte kadar çok bekledim
sessizliðinde hayatýn..
gel,
güz yolculuðuna çýkalým bahardan önce
sarý odalarda saray’ým
dallarýn üþümeden
yapraðýmla sarayým
dur,
bir az
biraz daha dur
ikiden bir çýkmadan
biraz daha dur..
sevgilim,
umarým hoþnut kaldýn sana söz" yolculuðundan
gözlerin duraðým olsun
düþürme beþiðinden..