PENCERE ÖNÜ MEZARI....
Ben bir taþ’ým
Penceremin önün de
Malum þarkýda ki gibi
Sabýr taþý dedikleri neyse
O benim iþte…
***
Yollara dönüktür hep gözlerim
Canlanýr gibi olur bazen düþlerim
Gece demez, gündüz demez
Tanýdýk bir gölge beklerim…
***
Belki gerçekleþmez emellerim
Ama yine de olmaz olmaz demem
Ve ben beni umutsuzluða esiri edemem
Her gördüðüm gölgeyi sana benzetirim
Hiç bir karartýyý es geçemem !...
***
Ýþte görüldüðü üzere kýsacasý
Böyle onun bende ki sevdasý
Pencere önüdür yüreðimin aynasý
Yani onu beklediðim tüm zamanlarýn
En ölümcül mekaný...
***
Yeter ki sevda duygularýmýn için de o bulunsun
Gönlüm her sonuca razý
Hüzünlerle seviþiyorum pencere önünde onun için
Üstelik gün yirmi dört saatin her dakikasý
Olsa bile onu beklemek bana ölüm pahasý...
***
Hem mutsuzluk denilen o uzun beklemeli þey
Bana ne yazar ?
Pencere önü dünyasýný
Ben kabul ettikten sonra bir mezar !
Sayýn ki en azýndan,
Ölmüþ olurum onun uðruna azar azar !...
=====
==================
Ý . HAKKI GÜRCANOK
==================
28/1/2019 - - - Köyceðiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.