Hiç mi yağmayacaksın yağmur?

Hiçbir minareden okunmadý,
Vefanýn, o kanlý selasý.
Derinden bir çýðlýk koptu,
Bak dostum, kalbime saplandý!

Kalemler vicdana geldi,
Beyaz kaðýtlara ihaneti,
Yazmaya kimsenin,
Varmadý varmýyor eli.

Ben vazgeçtiðimde senin vefan,
Tutmak deðil miydi yüreðimden?
Kaldýrmalý deðil miydin,
Sararýp solmuþ yüzümü yerden?

Hey vefasýz dünya!
Ahlarým yükseldi bak göðe,
Görmeyecek bilirim asla,
Yabancýdýr çünkü yüzüme...

Bir sözle dirilen, bir sözle de ölür.
Bir bakýþýný esirgediðin gül ölür.
Hiç mi yaðmayacaksýn yaðmur?
Bak, dostun vefasýzlýktan ölür...
Sosyal Medyada Paylaşın: