Susuz býrakýlýnca kurumuþ nar aðacý, Ateþe girmek için kýrýlmayý bekliyor. Hüküm kesinleþmeden kurulmuþ daraðacý, Yaðlý ilmek boynuma sarýlmayý bekliyor.
Ýki yalancý þahit sinsi, sinsi gülüyor, Mahkeme duvarlarý hep üstüme geliyor, Hakim yüzüme bakýp kararýný veriyor, Demirden kelepçeler vurulmayý bekliyor.
Ýki düzmece evrak, iki satýlmýþ þahit, Fiilleri münafýk, görüntüleri zahit, Sanki zafer kazanan iki þanlý mücahit, Ziyafet sofrasýna kurulmayý bekliyor.
Ne çok hevesli varmýþ vicdanýný satmaya, Sistem iyi kurulmuþ bölüp, bölüp yutmaya, Kelimeler yetersiz derdimi anlatmaya, Hislerim doludizgin, yorulmayý bekliyor.
Gerçekleri örttüler, üstünü açamadým. Bu tuzaðýn içinden sýyrýlýp kaçamadým, Kanatlarým kýrýldý, bir türlü uçamadým, Vicdanlar çok kirlenmiþ, durulmayý bekliyor.
Düþmanca davrananlar bizi taþa tuttular, Doðrusunu görenler dillerini yuttular, Dost diye bildiklerim çok çabuk unuttular, Ýnsan bir defa olsun sorulmayý bekliyor.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.