GÜN YÜZLÜ BİR AŞK BU...
Günün elinde minnet vardý hem de
Metaneti yüksek bir kýyamda
Hazýr ol’a duran pehlivan kadar yürekli
Ve meali ölüm bile olsa
Kýnandýðýna biat asla aykýrý bir hüküm
Çýkmadý dudaklarýndan:
Sarý saçlarýnda belanýn,
Kýran kýrana bir mücadele:
Belki bir temenni
Arazlarýn kýyýsýnda bariz yanýlgý
Göðün her karartýsýnda
Yenik düþen bir düþ’ü
Düþe kalka büyüten bir mecal
Ömür törpüsü hüzünde
Kýlý kýrk yaran bir hakkaniyet
Aþkýn zaferi olsa olsa:
Yýlgýnlýðýn bir üst rütbesi
Hep ama hep özlemken…
Kýrýlmamak adýna uzaðýndayým çok çok
Uzaðýnda hem de:
Tevekkül yüklü
Tefekküre duyduðum inanç:
Ne metazori bir edim ne de aykýrý
Bir fasýla:
Bir söz birlikteliði
Aþkýn asaleti ve uzun mesafe
Varsýn görmeden, duymadan seni
Geçireyim çoðu günü
Hatta her g/öðün arasý laneti kundaklayan
Rahmeti de sonlandýrmazken Tanrý
Bil ki;
Dualarýmdan da asla eksik etmem seni.
Nasýl bir aþksa özleme biat;
Aykýrý bir sabrýn çatlatamadýðý o taþ
Belki de kafama yediðim avuç avuç taþ
Saklý olsa da içimdeki kýrgýn mizaç…
Temennim o ki;
Sonlanmadan bu aþk
Rabbim sýnasýn beni günbegün;
Razýyým da hani efkâra belki batmýþlýðý
Güneþin balçýklara
Ne de olsa balçýkla sývanmaz benim çapulcu yüreðim
Ezkaza sustum ya da yanlýþ bir kelime
Döküldü ruhumdan…
Piþekâr bir minnet de deðil duyduðum
Ne de maharet
Belki öde öde bitiremediðim o kefaret:
Gün yüzlü bir aþk bu azizim:
Bazen geceye teslim olan
Bazense tefe koyan evreni
Sevgiyi ve dirliði asla düþmezken yürekten
Asil duruþun da bir ön görüsü
Yazdýðým her þiirde
Ve satýrda yüreði kabartan bir toz adeta
Hüznün ayarýný kaçýrdýðým dozu
Belli ki; ufkun ve mutluluðun
Su götürmez itirafý.
Hadi, bir dilim de sana koyayým içimdeki hicrandan:
Hem aðlarýz hem güleriz
Þiir benzeri bir talan adeta
Aralýksýz durduðum bu vazgeçilmez kýyam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.