Ey bebeðini koklayýp methiyeler düzen kadýn, Nereden geleceðini bilmediðin acýlarla, Geleceði planlayamayan yanlarýnla, Aþk sandýðýn þuursuzluklarýnla, Þu sefil kanlý beþikli dünyaya, Artýk çocuk doðurup durma. Zulümden gelen ölüm de senin için, Açlýk ve ayrýlýk da. Çocuklar diyorum çocuklar kadýn! Sen ne yaparsan yap, Olmayan babasýnýn kokusunu özler,sever En çok da.
Cansel Iþýk/Manyakaþkýngelini
Sosyal Medyada Paylaşın:
ManyakAşkınGelini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.