Taze limon kokusu kadar ferahtý hayat, En yoðununu saçýp ortalýða, Buram buram kokardý, Fesleðenlere inat. Her þey ayrý bir tattaydý Güzellikten nasiplenirdi kainat.
Melekler gülümserdi usuldan, Hep tebessüm vardý insanlarda. Kavgaya yer yoktu, Tüm olasý deðerler, Dostluk üzerine kuruluydu.
Derken þeytan oluverdi melek, Bakýþlarýný çevirdi sinsice, Ýsyan da etti üstelik. Zehrini yaymaya baþladý gizlice.
Þeytana dönmüþ melek; Senin yüzünden cezaya mahkum bir yanýmýz. Yolundan gider olduk ya, Hesap içinde yarýnlarýmýz. Ve kabul etmesek de, Seninki kadar büyük isyanlarýmýz.
Herkesin içine girdin deðil mi? Kokularýný çaldýn fesleðenlerin, Dilimizi baþka gönlümüzü baþka söyletir oldun. Sesini kestin gönül naðmelerinin. Sende melektin, özümüz gibi. Ýçimizdeki bizi sana çevirdin.
Bil ki bundan sonra elim yakanda. Gerçi kabahatin yok, Suç seni dinleyip, sana uyan da. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutedildalgalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.