Yorgunum.
Kalkmýyor, gözkapaklarým yerinden.
Uyku doludur, gözlerim.
Mecburum.
Mecburum, uyumaya gözlerimi boþaltmaya
Mecburum.
Uyu diyor bir ses, derinden derine bana.
Fakat korkuyorum.
&&
Yorgunum.
Bir tren var gelen, siren çalýyor uzaktan
Hazýr olmalýyým.
Hazýr.
Þu son bahar gününde belki yolcusuyum bu trenin
Çünkü ben, yorgunum.
&&
Yorgunum.
Birþeyler söylüyor bana, boþ, boþ bakýþlarým.
Korku var, yüreðimde
Kalbim yerinden çýkacakmýþ gibi çarpýp duruyor.
Dostlar belki zaman yakýn.
Uyumak istemiyorum, ama çok yorgunum.
&&
Ah hayat
Ah.
Hiç acýmadýn, bana.
Yordun.
Bir bataktan bir bataða attýn durdun.
Bir batýrdýn bir çýkardýn attýðýn çamurlarýn içinde
Ah hayat!
Ah..
Beni kendinden nefret ettirdin, hala’ da ediyorum.
Vakit doldu’ mu?
Dolduysa vaktim, ver beni makbere
Artýk, senden korkmuyorum.
Korkmuyorum.
&&
23 Oca. 19
Ahmet Yüksel Þanlý er