Okçular ok atýnca kalbe saplandý ucu, Ömür boyu bir okun acýsýyla yaþarým. Benim bu çektiklerim gafletimin sonucu, Sinemde ki yaranýn sancýsýyla yaþarým.
Ýçtim aþkýn zehrini gül kokan ellerinde, Sevdamýz sakýz oldu el alem dillerinde, Sürüklenip giderim gözyaþý sellerinde, Ölüm sanki ensemde, deli gibi koþarým.
Tatlý olan meyvenin çekirdekleri acý, Bitmez ayrýlýklarýn, sabýrdýr tek ilacý, Dilim ah çekse bile; gönlüm sana duacý, Halâ senin sevdanla dolup, dolup taþarým.
Herkesi yakan ateþ bir gün seni de yakar, Ýyi, kötü ne varsa elbet karþýna çýkar, Aþka müptela olan ne yorulur, ne býkar, Kar, fýrtýna demeden zirvelerden aþarým.
Açýlmamýþ goncaydýn, neler oldu da soldun? Hayattan ne umardýn, bak sonunda ne buldun, Günbegün uzaklaþtýn, sonra yabancý oldun, Sanma ki bu haline sevinerek coþarým.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.