***************** ‘’Sevmek günahsa eðer günahýn benim olsun
***************** Diliyorum Tanrý’dan mezarým gönlün olsun
***************** Her þeyimi adadým sevgilim senin için
***************** Ben kendimi adadým sevgilim senin için
***************** Ölmeye de razýyým sevgilim senin için’’
Ýþçi bir babanýn oðluyum
Az biraz da olsa
Þairim,
Karalarým gönlümce.
Çok þarký bilirim
Fakat diyemem sesimin çirkinliðinden...
Dilimin döndüðünce
Ýyi okurum þiiri
‘’Aþk Adamýyým’’ ben
Adamým hem de...
Puþtluðu bilmem !
‘’Adam gibi adam’’larla iþim olmaz...
‘’Gibi’’ler, taklitleridir aslýnýn...
***
Çok kadýn tanýdým
Sevdiler beni.
Saçlarýný süpürge edip
Gönül verdiler minnetsiz.
Ne dilediysem razý geldiler,
Boyun eðdiler...
Ama bir kez bile olsun
Pembe yalanlarla süsleyip
Çalmadým hayallerini...
Ruhumun,
Baþka bir kadýna ait olduðunu bile bile
Geldiler...
Gönüllüydüler ezelden...
Yani sevdikleri için sevdiler,
Çok sevdiler...
Farkýnda deðillerdi oysa
Beni deðil;
ADAMLIÐIMI sevdiler...
***
Bense,
Bir kez sevdim ömrümce...
Yalnýzca bir kez verdim gönlümü,
Bir peri güzeline...
Bir daha da
Alamadým geriye!
O istemeden, ben yaptým her þeyi
Býrakýn ikiletmeyi,
Söyletmedim bile,
Bir kadýnýn,
Erkeðinden bekleyebileceði,
En ufak þeyi...
***
Çok param olmadý hiç bir zaman !
Alnýmýn teri kadar kazandým...
Az kazandým, öz kazandým.
Çok þükrettim Rabbim’e...
Her biri diðerinden güzel dostlarým oldu.
Ekseri,
Kadýnlar...
Aþklarýný, acýlarýný, gizlerini anlattýlar...
Omzumda aðladýlar geceler boyu...
Çünkü
Biliyorlardý;
ADAM’dan geliyordu,
Tanrý’nýn yüreðiyle dokunduðu
Bu ‘’AÞK ADAMI’’nýn soyu...
‘’Her biri diðerinden güzel dostlarým oldu’’ demiþtim ya...
Þükürler olsun ki
Tanrý’m muhtaç etmedi beni namerde...
Ömrümün heybelerine,
Paha biçilmez mücevherler koydu...
***
Gün oldu,
Alným secdedeydi bir camide
Gün oldu,
Mum ýþýðýnda,
Ýkonolar önünde,
Aryalar eþliðinde,
Þaþkýn bakýþlarý arasýnda,
Bizans’ýn torunlarýnýn,
El açtým Rabbim’e
Bir kilisede...
Bildiðim kadarýyla,
Kur’an diliyle
Gerektiði zaman,
Ana dilimle,
Türkçemle dualar ettim,
Þükranlarýmý sundum Rabbim’e...
Gün oldu,
Acem sýnýrlarýndaydým...
Gün oldu,
Asi bir nehrin
Öte yanýnda...
Gün oldu,
Eflak-Boðdan diyarlarýnda...
Bazen eþliðinde bir sofrada karný doyanýn,
Bazen eþsiz bir resminde doðanýn,
Kimi gün, elleri oldum,
Loþ ýþýklar altýnda kadýn soyanýn !
Kimi gün, hadým oldum karþýsýnda
‘’Parçala beni ‘’ diye,
inleyen yosmanýn...
***
Kimi geceler,
Denizlerde sýrt üstü yüzerken,
Istýraplarýyla birlikte,
Aþkýný bana sunduðu için,
Gökteki yýldýzlarýn sayýsýnca,
Dualar edip Rabbim’e...
Kimi geceler,
Seksi kadýnlarýn,
En kývrak danslarý,
Yarý çýplak ve dipdiri bedenleriyle
Baþtan çýkartýp
Erkekleri, darma-duman ettikleri diskolarda
Kadehimi yudumlarken bile
Unutmadým Rabbim’i...
***
Virgül kadar eðmedim,
Nokta kadar menfaat için baþýmý...
Onurumla çýkardým
Taþtan bile aþýmý...
Kavramaya çalýþtým hep
Adýna ‘’HAYAT’’ denen
Bu karmaþýk,
Dayatýlmýþ yaþamý...
Ve…
Çözdüm...
***
Þimdi otuzyedisindeyim ömrün
Üstelik,
Bekarým...
Benden geriye ne kalacak,
Zaman biliyor...
Azrail,
Her an çalabilir kapýmý...
Ýþte bu sebeple
Ben þimdiden söyleyeyim,
Sana en son lafýmý;
Ne olur
Affet gafýmý !
Hatalarýmý...
Sus...
Ne olur sus...
Boðazýmda düðümleme
Sevdama dair kelimelerimin intiharlarýný...
SEVMEK GÜNAHSA EÐER;
VAROLUÞTAN BU YANA
BOYNUMA ASSIN TANRIM
AÞK ADAMLARININ
BÜTÜN GÜNAHLARINI...
Antakya, 07 Ekim 2010
-Hecenin Efendisi-
Ali ASAFOÐULLARI