Üstü yanmýþ içi sýzlayan bir topraktýr kalp,
Ektiðini biçmek yerine,neden her yan kül?
Kiminle bu harp?niçindir bu bitmez azap?
Koparmayalým,dalýnda daha güzeldir gül.
Ali’nin sýrrýný anlattýðý o kuyudan çýkan,
Hani,o Ýmamýn nefesini soluyan sazlar?
Neleri unutturmadý,harcamadý ki zaman?
Biz hep hüzünü gördük,sevdadan arta kalan.
Kenan diyarý,sahip olamadý Yusuf’una,
Üstelik kör etti Yakup’u,varamadý ihlasa.
Kenan diyarýnda doðan,o kibirli yýldýzlar,
Mýsýr’da döküldü Yusuf’un ayaklarý altýna.
Bu dünya bize göre deðil,belli ki misafiriz,
Türklüðümüz de böyle idi ya,konar göçerdik.
Daðýstanlýyým ama yol alýp Borçalýya gemiþiz,
Biz hassas kalpler,evrene aþk için üflenmiþiz.