ŞAFAK SAYDIM HER ŞİİR ÖNCESİ...
Kaftanlý yalnýzlýðýmýn durgun göl tadýnda hüviyeti:
Yaþamayý sehven lav ettiðim bir yenilgi
Deðil de hani içimin ikbalinde
Ýkmale kalan öðretilerim:
Kel baþa nasýl bir tarak deðil aradýðým
Belki de saçlarýmý taramak istemiyorum bu gece.
Uyurgezer nidalarýn eþlik ettiði
O gök gürültüsünde
Börtü böcek istila etmiþ iþte
Müsebbibi hep kemirgen yanýlgýlar:
Taþ duvarlarýn dibindeki kýrýk dökük lahitler:
Zanla mýhlanmýþ kimi gölge:
Nifak sokan þiirle arama
Sýrasýz i mge:
Baþlý baþýna bir bölük benim
Günlük düþlerim;
Soldan saða yoklama yaptýðým taburu
Didiklerken iç sesim.
Ne ahkâm ne de armaðan;
Ne sýra dýþý ne olaðan:
Kayýtsýz ve vasýfsýz bir ön yargý:
Kolaysa yakala ipin ucunu
Bu külüstür ayaklarla
Düztaban yürüdüðüm kaldýrýmlar:
Arabalar üstüme hurra diye sürerken efkârý
Yaya geçidinin de ihlali
Bülbüllerin gül bildiði trafik ýþýklarý:
Her renkte bir diyez saklý
Ve her diyette yeni bir ölü:
Þairin yýkadýðý ölüleri
Þiirle çýkar mý acaba diye,
Bunca yalanýn ve dünün kiri, pasý…
Lav ettim titrimi;
Titremedi de ellerim
Baðrýma saplarken kalemi
Ve korkmadým þiir olmaktan
Oysaki annem dokuz doðurmuþtu
Okul yollarýnda
Ektiðim tohumlarý diploma niyetine biçerken.
Afaký ölümdü dünümüm;
Yarýným meçhul
Yine de kimse sormadý çýkar mý yarýna,
Bu deli kýzýn içinde piþen umutlarý.
Tüyden hafif benim düþlerim
Belki katýksýz saf ve marazi mizacým
Bam teline sürterken eðreti pergeli
Kundakladým iþte hayatý
Kundakladým nice yetimi
Kurcaladýlar ömrümü
Biteviye mezarýný kazdým hayallerin.
Küpeþtesinde ömrün
Ben þafak saydým her þiir öncesi:
Dingin rahlenin hayaline serildim;
Yapraklarýma konan bülbüle soyundum
Sakilce düþlerimi emanet ettim
Terennüm erbabý sevdiklerime mersiyeler yazdým
Biteviye
Sancaðýn bitiminde;
Sevi mektebinin kaldýrýmlarýna döktüm de
Eteðimdeki aðýr ve yerinde aðarmýþ taþlarý:
Bizim muhittendi iblis:
Þer ve lanet yüklü teyakkuz
Lakin serpilmiþtim metazori:
Yerini sevmiþti içimde açan tomurcuk.
Güleç yüzümde soldu minval;
Göðün kamberine kurban verdim
Çalgýcýyý
Düðüne gittim yalýn ayak
Defteri dürüldü þahitlerin;
Gýyabýnda sustu hain faniler.
Namert deðildi içimdeki teyakkuz;
Aþkýna sadýk bir sarnýç:
Yerle yeksan her diriliþ
Yine de ölümü sevmedim gitti;
Sevdiklerime sýr verdim
Yel aldý gitti:
Yol oldum ve sal:
Sallamadý beni hain cihan;
Sarnýcýmda kýyam
Gözü pek bellediðim her kuram:
Ne de olsa yeni bir mersiye
Sevgiye atýfta bulunduðum
Gel geç aklýn mahiyetinde
Vakýf olduðum bir uðultu belli ki aklýn oyunu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.