vaktinden çok önce doðmuþtu güneþ
tanýmak insaný ruhu tanýmak
vaktinden çok önce kaybolmuþtu ay
büyümek büyümek ve daha fazla...
elini tutmuþtu akrep ve o an
sindirmiþ ýþýðý katlamýþ zaman
diline oturmuþ sinsi yelkovan
vaktinden çok önce baþladý telaþ...
zaman zaman zaman ve yine zaman
inkar isyan nefret telaþ ve insan
yok iyi bir niyet külliyen yalan...
kaldýrým sokaklar caddeler aðlar
yok kalmadý gitti bitti imtihan
inanmak yerle bir inanmak güman
hozan hasýr kara bahçeler baðlar
milyon kez kilitlenmiþ hüsranda insan...
küçülmek küçülmek daha küçülmek
yerlerden daha derin yerlere inmek
ateþ kor göz yaþý piþmanlýk ve zan
hüsnünü götürün kalsýn suizan...
nasýl yaþayayým nasýl güleyim
hangi yüzle insanlýða ereyim
sýrtýmda bu yükle nere gideyim
ezildim tükendim ellerim katran
bir þiir kaldý tuttuðum boþ avucumdan
ineyim
ineyim
daha ineyim...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.