ne zaman deli rüzgar esse yüreðime bir ürperti çöker ruhumun derinliklerinde sörf yapar hüzün dalgalarý
camý açýk pencereden eprimiþ bir tül havalanýr balkon ipinde sallanýr paramparça çamaþýrlar tel tel uçuþur güz sarýsý saçlarým rüzgara karþý duran bir uçurtma aðaca asýlýr
yükselen toz bulutlarý altýnda gövdesi devrilen,yana yatmýþ aðaçlar kýrýlan ölü dallar görürüm sokakta aðýtlar yakarým peþi sýra
korkutan siyah gecede bitmeyen yalnýzlýklar sarar etrafýmý ruhuma çöker karabasanlar umutlarým buz keser
korkudan tüner kanadý kýrýk kuþlar alýr herkesi bir pazar yeri telaþý avýný bekler pusudaki avcýlar derin bir yürek acýsý içimi kemirir
sen kokan gökyüzünde ay yüzünü karartýr,görünmez olur beyaz bir martý feryadýný semaya uçurur hýrçýn denizdeki dalgalar þaha kalkar
acý türküler söyler hoyrat rüzgar her estiðinde kýrýp döker,yüreðimi talan eder önüne katar sevdiklerimi,koparýr benden umutsuzca bakar kalýrým,dönerler mi diye geriye
ortalýkta bir direniþ baþlasa da yeniden dokunabilir miyim ki sana sahiden alýp baþýmý gidesim varken çok uzaklara henüz hazýr deðilim ki ben yeni ufuklara
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ ☪️ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.