YAĞMUR

Öyle bir yaðmur ki, damlasý kurþun.
Ýzbe caddelerde zýplayýp durur.
Mýzrak gibi düþüp fevkinden arþýn,
Kör býçak misali sineme vurur.

Gün olur, baðrýma saplar hançeri.
Katresi ruhuma tufan bu yaðmur.
Gün olur, camýmdan girer içeri;
Yayýlýr odama, yoldaþým olur.

Bülbüller ah eder bendeki hale.
Düþüme takýlýr gamzeli yüzün.
Yaðmurla boþalýr bir acý nale.
Doldurur içimi efkâr ve hüzün.

Dinmiyor bir türlü; aklým bulanýk.
Umudu yükledim kayan yýldýza.
Ah-u figanýma bülbüller tanýk.
Heyhat; ulaþmýyor sevdiðim kýza.

Biçare Çepni’yim; dert yumak yumak.
Ýçimi kemirir bir ince maraz.
Yaðmurda nasibim deðil uyumak.
Sinime yerleþip dinlensem biraz.


Sosyal Medyada Paylaşın: