KUTSAL İSYAN
KUTSAL ÝSYAN
Güneþ doðuyor ama umut yok.
Arada bir de olsa halimi soran yok.
Yer yerinden oynasa,
Sessiz çýðlýklarýmý duyan yok.
Ne tarafa dönsem,
Kara bulutlar görüyorum.
Yüreðim bir yanda aðlýyor,
Öbür yanda duygularým isyanda
Çýkamýyorum bir türlü aydýnlýða.
Ne zahmetler çektim,
Ne darbeler vurdum,
Zulüm denen taþlara…
Sahte ilahlarla giriþtim,
Amansýz savaþlara.
Bu yalan, bu kahpe, bu zalim,
Bu riya kokan dünyada,
Ýsyandan baþka çare mi kaldý?
Söyler misin bana!
Ey kahpe felek, gelme üzerime!
Sabrýn sonu geldi dayandý duvara.
Ýsyan bu isyan, þaka gelmesin sana!
Felek de olsan yenileceksin isyana.
Bu savaþýn sonunu göreceksin.
Çünkü ölümü göze aldýðýn anýn,
En güçlü zamanýn olduðunu anlayacaksýn
Ve Güneþi bile zapt ettiðini bu kutsal isyanýn…
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.