Sonbaharda Ayrıldık

Ayrýlýklar çok þey götürdü bizden
Rüzgarda uçuþan yapraklar gibi
Tek suçlu sonbahar mý
Bir dön bakýver neler kaldý mazide .

Yepyeni bir duygu yeþeriyordu içimizde
Rüzgarlar aþk þarkýmýzý fýsýldýyordu kulaklarýmýza
Gökyüzünde hüzün bulutlarý daðýlýrken
Kuþlar aðlýyordu sessizce .

Sonbahar aþklarý hep hüzünlendirir beni
Dökülen yapraklar
Söyle neyin habercisi
Yine ertelenecek mi umutlar
Baþka bir bahara mý kalacak vuslat .

Kenetlenen eller ayrýlýr istemeden
Kelimeler düðümlenir boðazýnda
Elveda demeye varmaz dilin
Son bir buse kondurursun yanaklarýna
Gözyaþlarýyla ýslanan
Teninin tuzu kalýr dudaklarýnda .

Sözler verilir gözlerinin içine bakarak
Senin yerini kimse alamaz denir
Tutulmaz verilen sözlerin hiçbiri
Zaman içinde unutulur bu aþkta ...




Refik
10 . 01 . 2019
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: