Yüreğimin düşük vakti...

Saçlarýnda
derin bir vadi yalnýzlýðýdýr gece
sevinci karanlýk dehlizlerde esen
kara çerçeveli maun bir sükûnun
gölgesinde üþüyen münzevi…

herkesten gizli
herkesten yasak
bir yer altý cinayetidir…
horozlarý çýðlýklar basan
korkak silahlarýn ensesinde
ölüm en zemheri son/uç
umudu ömrün þakaklarýnda atan
yarým bir nabzýn daðarcýðý

kader ya da yazgý iþidir
unutma günlüklere vurulan kilit
kýrk kapýlý han olsan da bana sevgili
son sözü hancý söyler divit uçlu
altýn iþlemeli kalem ile…

iþte bu yüzden
beklemek bir þeyleri ertelemek demektir
aþký, vuslatý, ferdayý
bazen de gecikmiþ bir ayrýlýðý…

sýrf bu yüzden
hatýralar ne kadar da yaban
ne kadar da evcil geliyor hatýrýma
ki sen de hatýrlarsýn
yeni uyanmýþ sözcükler astýðýmý eskiden
gecenin korkuttuðu bir duvarýn uykusuz tenine
ay düþmüþ lavanta özdeyiþlerde
sesini nasýl dinlediðimi
tomurcuklanan nefeslerinde menekþelerin
kokusunda devþirdiðimi seni…

pastoral bir ayak iziydin öyle ki sen
biraz çamur biraz hamur olur derdin
insanýn kývrak yüreði
dilinde zehrine bal sürülmüþ bir kâbusun
ana rahmine düþürdüðünde g/özlemlerini

þimdi içi geçmiþ dipsiz koyaklarda
hastalýklý bir ömür artýðýdýr gönlümdeki c/inayet

öksüz köþelerde anasýz çocuklar bekleyen
aklý s/elim haykýrýþlarýn demirden ranzasýdýr
bilesin ki yalnýzlýk dediðim c/esaret

rüzgârýn soluksuz ýslýðýndaki rivayetten
bir kefalet çýkardým suçlu bedenime
daha fazla yanmamak için kuytumdaki ateþle

devirdim hüzzamýn kýrýtýk sesindeki
camýn ruhunu çalan kýrgýnlýðý
ve geceyi kadeh dibinde gören niyetle
hayatýn yarasý düþtü girizgâhlarýma

zührevi bir korkuyla yeniden acýdý
içimdeki býçaðýn kudurtan tadý

artýk hiçbir gün/eþ paklamaz beni
hiçbir dudak öpmez bu yaradan
encamý belirsiz detone çýðlýklarla
yüreðimin düþük vaktidir þimdi

Sosyal Medyada Paylaşın: