Bilenmiþ umutlarýmla düþtüm Nuh’a gýpta ettiren tufanýna... sen savruldun ben kavruldum dile gelmez bir sevdaydý büyüttüðüm uðraþma! çözülmez artýk bu kördüðüm!..
Müebbet hükümlünün özgürlüðü bekleyiþiydi benimki oysa görmeyecekti bir daha maviyi... eþkiyanýn dað baþýnda tütüne olan hasreti vurulup düþecekti dumanýna varmadan... varsýn aðarmasýn tan yeri seni ben en karanlýk gecede sevdim ne çýkar geçsin ömrüm gün doðmadan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
SinemOzbayYasar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.