Korkuyorum

Ne zaman düþlesem bizi
Yokluðunda ýslanmýþ gözlerle uyanýyorum
Seni göremeyince içim ürperiyor
Hesap soruyor içimdeki ses
Daha üzerimden atamadan piþmanlýðýmý .

Kaç zamandýr rüyalarýma gelmiyorsun
Ýçimdeki çocuk can çekiþmekte
Bu günün diðerlerinden farký yok
Sen kopardýn kýyameti gidiþinle .

Nasýl hasretim o güzel yüzüne
Gözlerimden yaþlar eksik olmuyor
Seni ilk gördüðüm andayým þimdi
Yanaklarýmdan süzülen damlalardý söyleyemediklerim .

Mutluluðun resmini çizmiyor kalemim
Bu kadar acý varken yüreðimde
Özlemek çok zor
Sarýlamýyor dokunamýyorsa saçlarýna ellerim .

Gün gelecek elbet bitecek bu hasret
Yorgunluðumuzu atacaðýz üzerimizden
Açýlacak mutluluk kapýlarý birbir
Sen bende ben sende erirken .

An gelir aþk vurur insaný
Tatmadýðýn duygularý tadarsýn
Bir çift gözde erir gidersin
Geceler söndürmez içindeki ateþi .

Söyle
Kavuþacaðýmýz günler yakýn mý bize
Yoksa hayal mi görüyoruz ikimizde
Ayný kadehten içilen
Yýllanmýþ þarap gibiydik seninle
Seni düþünürken alev alýyordu gözlerim .

Ýlk defa bu kadar çok
Korkuyorum!
Sevincime yenik düþer diye kalbim
Odamýn duvarlarý sen kokuyor
Buruk bir þekilde uyanýyorum güne
Gitme kal desem
Seninle uyansam sabaha
Göðsünde dinlenip atsam yýllarýn yorgunluðunu
Bizi düþlerken kapanacak inan gözlerim ...




Refik
07 . 01 . 2019
Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: