Artýk güvenemiyorum hiç kimseye Çünkü alýþtým ihanetlere. Acýlara gülmeyi öðrendim. Aðlayarak uyumanýn, Yapayalnýz kalmanýn üzüntüsüyle Hayal kurmaktan korkar oldum.
Çok hayal kurdum. Ama kimsenin kurduðu hayallerde olmadým. Heyecanla beklediðim çok insan oldu. Özlediðim, hasretini çektiðim çok kiþi girdi hayatýma. Ama hiç böyle bir bekleyenim olmadý.
Her þeyi en ince detayýna kadar düþünen de, En çok yýkýlan ve acýyan da ben oldum. Ben hayallerimden vazgeçtim. Korktum çünkü. Yine üzülmekten, Yine çaresizce aðlamaktan korktum. Daha dün hayallerimle yaþýyorken, Ben hayallerimden vazgeçtim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nisan güneşi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.