SURİYELİLER DESTANI

SURÝYELÝLER DESTANI

Bir göç dalgasýyla, kaldýk arada
Sýnýrlarý deldi, Suriyeliler
Onlar ev sahibi, bizler kirada
Biz aðlarken güldü, Suriyeliler.

Dört milyonu geçti, dahasý da var
Ellerinde her þehidin kaný var
Her biri bir vahþi, ayrý canavar
Tüyümüzü yoldu, Suriyeliler.

Bedavadan ganimete kondular
Mal bulmuþ maðribi, Cennet sandýlar
Aðýz tadýmýza, parmak bandýlar
Yurdumuza doldu, Suriyeliler.

Niyetleri kötü, kanlarý bozuk
Arkamýza girdi, budaklý kazýk
Yazýk Türk gencine, yazýk mý yazýk
Evladýmýz oldu, Suriyeliler.

Onlar Muhacir’di, bizler de Ensar
Ne demek misafir, uðursuz kanser?
Yýlbaþýnda bile, verdiler konser
Davetsizce geldi, Suriyeliler.

Bir gece ansýzýn, kapý çaldýlar
Güya dönecekler, baki kaldýlar
Dertleri geçimdi, seçmen oldular
Vatandaþlýk aldý, Suriyeliler.

Onlar yerleþirken, Türkler ezildi
Ýþsizlik ordusu, safa dizildi
Ucuz iþ gücüyle, denge bozuldu
Rýzkýmýzý çaldý, Suriyeliler.

Nüfus artýþýyla, çok þeyle önde
Hak ayrýmý var mý, Ýslam Dininde
Tecavüz ederler, kabahat sende
Þiddet, kaos, saldý, Suriyeliler.

Yazmakla biter mi, vallahi bitmez?
Bundan sonra artýk, kovsan da gitmez
Destanlar romanlar, tarife yetmez
Bizi aptal bildi, Suriyeliler.

Necati’m her yeri, iþgal ettiler
Mantar biter gibi, yerden bittiler
Güzel Türkiye’mi mekân tuttular
Ebediyen kaldý, Suriyeliler.

Necati OCAKCI
02.01.2019
ANTALYA

Sosyal Medyada Paylaşın: