Toprak ilmek desen saçları girdap

Don Kiþot av olmuþ, ha sen de sev,
Ýnsanlar der geçeriz, ha þunu bileydim,
O gül yanaklar, dideler, biraz da büyüler geçer,
Rüzgara sormayýn Baudelaire kadar
Kavgacýdýr çiçekler.

Ruhumun rengi gri, düþün de gerisini,
Elem bulutlanýr tepelerden, türküler ürperir,
Çýkar at diyesim geldi bedenimi ötelerden,
Biliyorum, eskisi kadar korkmuyorum,
Deniz atlý gecelerden.

En yalnýz çoðul bestelerini karýþtýr adýmlarýna,
Dert deðilmiþ bir de sen ha uzak ha soðuksun,
Bir yer gördüm, düþünüyorum, çay da tam deminde,
Yeni uyanmýþ krater gibi deliyor yüreðimi
Uyanmýþ da çatýyor kaþlarýný.

Kedim kara tam da kaybolmuþum,
Gün þafak kadar hani yollarýmýz sahici,
Anlamýyorum, pelesenk bir ufkun içinde
Kara bahtýn umrumda mý, yollarýmýz ayrý.
Ýçerde buzdan alevler.

Kimi bilmem þöyle, daðýlýyorum, baþým duman,
O söylentinin çýð geçmiþ içinden,
Ýster dolunay ister kalabalýksýn,
Ovalar, bir yamaç aðzýn yine sýký,
Gör de geç eminim susacaðýndan.

Toprak ilmek, desen saçlarý girdap,
Metaforlar yoðurmuþ tuzlu alkýþlarý,
Beni görmedin, ya ne gerekti bir de,
Umufak bir saðýr bedenin yýrtýlýp sýzar,
Beni gör geç, biliyorsun anlamazsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: