yandýkça ateþinde
odun topladý ellerim
od’un ki elmasýyla muhabbet eden bir çift dal
sapanla kuþ sýktýðým gök
-yüzündür sevgilim
bilirsin
kalbine sýðacak kadar masum bir aþk deðil benimkisi
kollarýný kocaman açacak kadar kucak
ateþi söndürecek kadar da
avuç dolu su’
ki çýkacak ilk yangýnda son kurtarýlacaklar arasýna sakladýðým sýrrý
küle döndürmeden rüzgar
ve bir batýðýn hikayesi dile gelmeden
alevlenen nefes ten
ateþi suda yüzdürmek gibi derin mevzulara daldým
içinde yer ettiðim ben’i
kalbinde uyuturken
þimdi taklitlerimden sakýnacak gölgemi
ýþýðýnla büyütüyorum
büyülü tüpten sýktýðým düþleri
fýrçalamadan yatmýyorum
nasýl oluyor bilmiyorum
sabahlýðýyla dalgalanýyor gölgen
gözlerime çektiðin perdeler
birer birer inerken
söndükçe ateþinde
külleniyor gözlerim
kül ki masalda peri kýzý
ve ben o periden kýz isteyecek kadar delinim senin..