Gül sesi...

bakýþýnýn ucunda yeþeren fesleðenleri
gizemli vadilerden derlediðimiz mevsimdi


dizginsiz küheylanlar týrmanýrdý doruklara akþam serinliðinde
diri tepelerde gezinirdi mor menekþe öpüþün
ellerin tenimin gül kokulu bahçesinde ipek sesi


yaz gecelerinin en þehla sessizliðinde
saçýmda tarak olurdu ellerin
kulaðýmýzda koro halinde aðustos böcekleri...


avucumuzda büyürken rengarenk ümitler
nehirler erirdi içimizde. alevi gökyüzünde…


hayallerin esintisi gelirdi sahilimize ýlýk meltemlerle
dilimizde sabýrsýz nihavent dokunuþlar
kývrak ritimlerde. sedir gölgesinde…

susardý sözcükler…


hülyalý martýlarýn seviþtiði fütursuz mavilere
karýþýrdý tuzlarýmýz
ak köpükler içinde…


gün fýsýltýlý sözcüklerle eðilip öperken yüzümüzü
büyülü aþklar filizlenirdi palmiye gölgesinde
turuncu mevsimlere yelken açardýk
temmuz gülüþlerden taze düþler toplarken...






Sosyal Medyada Paylaşın: