Kanasın gönlüm
Deðirmene saldýn döndürdün beni
Cehennem narýnda yanasýn gönlüm
un ettin eledin, savurdun deni
Bülbül olup güle konasýn gönlüm
Yerin yüreðimdi sýrtýma bindin
Ne laftan anladýn ne sözle dindin
Kör bir talih gibi yüzüme sindin
Bahtýn açýlýnca anasýn gönlüm
üstüme doðuyor þark’ ýn güneþi
Alemde bulunmaz bu gönül eþi
Ruhum mu, kasvetli aklým mý þaþý
Zemheri kýþýnda donasýn gönlüm
Gönül deryasýndan usulca aktým
Tomurcuk güllere uzaktan baktým
Çoraktým, kuraktým ben sana haktým
Açtýðýn yaralar kanasýn gönlüm.
Özlem sevdiðini böylemi taþlar
Boncuk boncuk aktý gözünden yaþlar
Semada dönüyor alýcý kuþlar
Sitemim sanadýr, fenasýn gönlüm.
31.12.2018 Pazartesi/ Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.