Gece hiç uyumamýþtým
Yaralýydým.
Kafamda düþünceler döndüm durdum yataðýmda
Bir bahar gecesi,
Hatalarým dolaþtý duvarlarda.
&&
Sabah olmuþtu.
Kan çanaðýydý gözlerim.
Yorgun ve bitkin hissediyordum kendimi
Zor attým kendimi dýþarýya
Silkinmek istiyordum üzerimdeki yükümden.
Mevsim baharda.
&&
Yazý müjdeliyordu güneþli hava
Yürüdüm, yürüdüm doðanýn güneþli havasýnda
Yorulmuþtum.
Bir pýnar gördüm baþýnda bir çýnar dallarýnýn gölgesi oynuyordu sularda
Dünya benim olmuþtu sanki
Ne yüküm kaldý, ne yorgunluðum orada.
Bir gölge düþtü önüme
Karadý içim.
Buldum kendimi bir sisli dünyanýn içinde
29 Ara. 18
Ahmet Yüksel Þanlý er