Hayat

Hayat iþte!
Susunca yoruyor insaný.
Yutkunamýyorsun bile kursaðýnda kalan lokmayý.
Hep eksik olduðun birþeyler kalýyor içinde.
Hep bir geç kalmýþlýk kalbine..
Bazen biraz fazlasýný istiyorsun,
Elinde kalýyor parçasý..
Yaþamanýn da belini kýrýyorlar böylece.
Her þeyin bir bedeli var nasýl olsa diyorsun.
Kenara çekiyorlar seni.
Bütün iyi niyetlerinin cevabýný kendine bile veremiyorsun.
Ýþte orda saða deviriyorsun cümleyi.
Biraz eksik,
Biraz yarým kalýyorsun.
Birazda piþmanlýklar birikiyor elinin altýnda.
Böylece yürüyüp devam ediyorsun kaldýðýn yerden.
Ha, bir adým geri ye,
Ha, iki adým önüne doðru.
Ne fark eder ki ?

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: