uzun saçlarından öptüm boyuna...

kýrmýzý al yanaklarýndan
su gibi akar iken sevdaya
dudak payý kalmýþ yerimi sevdim


bir aþkýn öpülmemiþ uzaklýðýnda


kulaðýma sevginin ritimleri okunurken
ben sende uyuya kalmýþým
sevilmenin sýcaklýðýndaki mutlu alevlerde


sen hayatý anlatýrken
acý düþlerinde
ben güzel saçlarýný seviyordum


tek tek beni güldüren
yumuþak saçlarýnýn tel tel kokusundaki nane çiçekleri idi
"mutluydum" uyanmak bile istemedim


gamzende ki yerimi
beni saran saçlarýna býraktým
ve ruhumu ördüm dokunarak


sevginin ince ama
uzun tellerine
ipeksi tül gibi koklayarak


ve hafif
bir rehasý vardý
ayný kalbinin güzelliði gibi

...



Sosyal Medyada Paylaşın: