ANA KUCAÐI Kim demiþ ki evin yoktur Benim bir evim vardýr Canýmýn içi kadar sýcaktýr Cennetten bir bucaktýr Kim demiþ ki gözden ýraktýr Nerede oluþa olsun yakýndýr Yanýma geldi Elini kalbine koydu Ýþte burasý dedi…
Uyandýrýr seni sabah, öperek Fýrýndan yeni çýkmýþ ekmeði Önce sana sunarak Kim demiþ ki komþun yok Ciðerine en yakýn yeri Anne yüreði…
Kolum yok kanadým yok deme sakýn Allahtan sonra sana en yakýn Anne kucaðý Bakýþýnda düþer cemre gibi gönlüne Sevgi yumaðý…
Ne güzel þey Anne duygusuyla yaþamak Etrafýmda güneþ rengi Bir yýðýn öpücükler Korkma olsun üstünde baþýnda yaralar bereler Geçer anne dudaðý kondurunca öpücükler.. Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.