Karanlýðýna aydýnlýk olsada Kanýp gönlünün saf rüyasýna Düþlediðin mutluluða inanma Gül uðruna ömründen olma
Ne mecnun bilir yolunu Ne de ferhat anlatýr zorluðunu Tatma hasretin soðuðunu Ki ölüm belleme yokluðunu
Sen çeksen de boynuna ipi Hak bilir ecelin tecellisini Aþk denilenin hakikati Bil ki sade yarin hasreti
O hasret ki nefesine mezar Düþüncelerin ona dönen zar Ne gelirse gelsin zarar Kalan ömrün efkar ile yanar
Vuslat derken vurulur pranga Yar bildiðin olur ebedi yara Ölüm karýþýr soluðuna da girmez kanýna Bekle der hasret, ölüm onunla
Sosyal Medyada Paylaşın:
lafı güzaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.