NASIL DA ÖLÜM GİBİSİN...!

Ayrýlýk diyordun
Ýþte geldi ayrýlýk vakti
Bu raylar ve bu tren hissetmezler seni
Demir olduklarý için elbette ki
Ona raðmen yanýktýr hep
Trenlerin bedenleri,
Yanýktýr düdüðünün sesleri !…
***
Öyle mi ya ben;
Ben’in bütün duygularý
Ýçtima halinde þimdi
Sürüm sürüm sürünüyorlar peþinden
Sürünüyorlardýr içten içten
Senin tam da izlerinden…
***
Lakin ben benim
Ne seni taþýyan o demir trenim
Ne de taþ duvarlý istasyon kadar hissizim
Onlar senin emrindeler
Varlýðýný da, yokluðunu da hiç hissetmezler
Çünkü onlar ayrýlýk nedir bilmezler ?...
***
Ýnsan olduðumu bir düþün istersen ?
Dahasý ben,
Seven bir insaným hem
Mucizedir yokluðunu fark etmemem
Ölümün ayak seslerini bile
Yokluðun da önleyemem
Yüreðimi ziyaret edecektir muhtemelen
Sen gider gitmez hemen !..
***
Ama yine de,
Yalvarmalarýmý göz ardý ettin
Anýlarý dahi ezip geçtin
Alýp götürdü seni benden
O hissiz kara trenin
Demek öylece beni
Artýk terk ettin…
***
Daha doðrusu sen bana
Ölümlerle yüz göz olmayý seçtirdin
Madem o þekli layýk gördün
Bari dönmene acýlarým iyice biriksin
Gör bak o zaman sen seni,
Nasýl da ölüm gibisin !!!...


Ý . HAKKI GÜRCANOK


25/12/2018
-KÖYCEÐÝZ

=== M U Ð L A ===

Sosyal Medyada Paylaşın: