Öfke büyütür kini, Nefret terk etmedikçe yürekleri… Yok etmek üzere kurgularken geleceði Körelen akýl, Kanlý gülün açmasýný bekler Yarattýðý karanlýðýn cehenneminde…
Ateþten meyvesini verir zakkum, Kar altýndaki izleri silinmeden nefretin! Tarih acýmasýzca adýmlasa da yüz yýllarý, Yine de silemez Zamanýn girdabýnda tutsak olan gözyaþlarýný Mazlumun….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.