Baþlasam þiirine Sevmekle hiç kimseyi Sözde özneye de atfedilse kapýlar Hiç kimseyi sevmek de sayýlsa âþktan... Ne olur görmesem yüzünü bir kez? Dokunmayý, sarýlmayý bellemiþler âþk... Ellerini tutmasam, ne çýkar bundan? Kimdir bu, neyin nesi, diye sorunca Hiç kimse desem, Bulanýk cevaplar versem herkese Hiç kimseyi sevmek sayýlmasa suç... Özleyince, yani gönül közü, dile erince Vardýðým olsa gözlerin Ya da daðýnýk bir tutam saçýn Dolansa dizlerime... Hiç kimsem olmasan sonra Hiç kimseyi sevmek etmese bir yüz... Bitirsem bu þiiri Bir þiirler olmamýþ gibi Yani ölüpte doðmamýþ gibi Aslýnda var olup, nüshasý kalmamýþ gibi Bitirsem bu þiiri Kimseyi hiç sevmemiþ gibi... Hiç kimseyi sevmek de sayýlsa âþktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf emrem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.