Susuyorum Gözlerine
Sesin diyorum, sesin!
Sükûnet kokuyordu her þeye raðmen.
Ve yýldýzlar
Düþüyordu saçlarýna.
Gözlerini kýrpan yýldýzlar,
Gecenin tam ortasýnda.
Yürüyordum,
Sessizliðin de ötesinde.
Vadilerden göçen bir hüzün çiçeðinin
Düþlerine benziyordu içim,
Ve içimi serinleten gözlerin.
Gözlerin desen desen kâinat
Ve hasreti dokuyorum zerrelerinde
Bir kentin buðulu ve ýslak
Nefesinde.
Oysa þiirler söylemek vardý
Göðsüne sýðýnan yaralý kuþlarýn.
Esmer bir hüzne dönen zamanýn ellerinde
Öylesi masum ve ümitle.
Anýlara düþen her þarkýnýn,
Notasýnda sen.
Her naðmede seni içiyordu besteler,
Denizler susuz kalýyordu,
Ben hep sana susuyordum.
Þimdi karanlýðýn gizinde
Biriktiriyorum tüm özlemleri.
Yüreðin yüreðime pusu,
Göðsümün ýssýz dehlizlerinde..
Bir ölüm güzelliði gelip durur gözlerimde
Ömrüm dökülduðüm yaprakta sýnanýr
Yalnýz bir hazanda öylece..
Rasim YILMAZ
10 Aralýk 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.