ALARM...

Bir sonu dillendirebilirim
Belki baðlaçlarýn uzadýðý yolda
Baðlayýcý bir sýr sunabilirim
Þerefle yüklendiðim yaþamý sunmadan kadere
Ölüm de çalmazken kapýmý
Ben ki
Mengene düþlerde hep ramak kala
O meçhul sona
Kurduðum saatin alarmý
Kapýmý vururken;
Nerede kaldýn, diye.

Sonlanan mizacýnda hayallerin
Kuþaðýmda bir delik daha açarým
Ve içimdeki daðlarý bir bir sererim
Yüreðimdeki boþluklara
Elemle zuhur eden mutlu yüreðimi
Kaybederim günün birinde
Sevdiceðim bir düþ dayanýp da kapýma
Ben bedeller öderim
Damýttýðým ruhumun paslarýnda
Boyalar sürerim saçýmýn aklarýna
Kurduðum deðil yýktýðým dünyama
Taziyeler gelir saðdan soldan
Ruhuma basan afakanlarý
Sonlandýrsýn diye ahir zaman
Zum yaparým içimdeki benekleri
Ve büyürler de büyürler.

Sonramla iþtigal
Beyhude bir terennüm düþer dudaklarýmdan
Kan çanaðý olmasa da gözlerim
Ferime yenik düþer güneþ
Zaman bile kalýbýndaki maniveladan
Almazken gözlerini þiirlerden,
Ýçimdeki kuytularda kurtlar ulur da ulur
Ulu bir daðýn indinde
Belki nazenin yürekte
Aryalar söyler içimin kabadayýlarý
Lafla peynir gemisi de yürür
Hayat da geçer öyle ya da böyle
Lakin son bulmuþken
Ýçimdeki kazanýn ateþi
Soðurum ben hayattan ve kendimden
Ve aþka banarým son satýrlarýmý
Sanki o gelecekmiþçesine.

Beklerim de sonlanmam;
Severim de gamlanmam;
Susarým sonra içimin efkârýnda
Gemiler geçer
Sirenler çalar
Gelsin diye yollarýna serdiðim kýrmýzý atlasým
Belki en pejmürde gölgeyim
Çeperinde yanýlgýlarýn izdihamý
Ben ki kýyama durduðum her infilakta
Aþka boyarým yeryüzünü
Kimseler görmese de isterim ki;
Sadece o görsün içimdeki fýrtýnayý
Ve dindirsin bir gün ansýzýn…


Sosyal Medyada Paylaşın: