çörtenlerinden sular akardý þýpýr þýpýr
ne ara böyle dökülmüþ duvarlarý
üzüldüm...
omuzlarýna dökülürdü sýrma dertleri
çocuklarýnýn ellerinden tutup
bayram gezmesine giderdi yaðmur altý
sýrtýnda eski deri bir mont
üç kuruþluk insanlarýn küçümsemesine aldýrýþ etmeden
cebinden peçeteye sardýðý ekmeði çýkartýp
çocuklarýna yedirirdi samimi ve kanaatkar bir ilgi ile...
iskemlesi tahtadan ve yüzüðü de bakýrdandý
sadece ama sadece
çocuklarýnýn gözlerine bakarken çok güçlüydü
geri kalmýþlýklarý arkasýna ip ile baðlamýþ gibi
aðýr ve sendeli bir yürüyüþü vardý
misafirliði bitince çocuklarýnýn ellerinden tuttu
hissetmiþti bir þeyleri
aðýr ve sükun dolu adýmlar ile sýmsýký bir hisle tuttu ellerini yavrularýnýn
kýyý boyunca yürüyüp tek akrabasý olan ablasýna geldi
býraktý yavrularýný öyle
geleceðim dedi sýzý yüklü ama fýrtýnaya karþý güçlü durmaya çalýþan bir çýnar gibi
vurdukça çatýrdayan köklerine raðmen
salýnarak aþaðý indi soðuk merdivenlerinden belirsizliðin
kýyýya yürüdü
sonsuz maviliklere doðru
su üstünde yürümeye çalýþmýþtý belki
kim bilir
ama nefesini kýyýda býrakmak zorunda kalmýþtý son kez...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.